کاوش موضوع عصر آهن

عصر آهن آخرین دوره از سه عصر تاریخی فلز پس از عصر برنز است. همچنین به عنوان عصر پایانی تقسیم سه سنی در نظر گرفته شده‌است که از ماقبل تاریخ (قبل از تاریخ ثبت شده) شروع می‌شود و به پیش تاریخ (قبل از تاریخ مکتوب) می‌رسد. در این کاربرد، عصر سنگ (که به دوره‌های پارینه سنگی، میان سنگی و نوسنگی تقسیم می‌شود) و عصر برنز مقدم است. این مفاهیم در توصیف اروپای عصر آهن و خاور نزدیک باستان سرچشمه گرفته‌اند اما اکنون سایر بخش‌های جهان قدیم را نیز شامل می‌شوند.اگرچه آهن برای هزاران سال در بسیاری از مناطق مورد استفاده قرار گرفته‌است، آغاز عصر آهن به‌طور محلی در سراسر جهان توسط قراردادهای باستان‌شناسی تعریف می‌شود که تولید آهن ذوب‌شده (به‌ویژه ابزار و سلاح‌های فولادی) جایگزین معادل‌های برنزی آنها در استفاده رایج شود. در آناتولی و قفقاز یا اروپای جنوب شرقی، عصر آهن در اواخر هزاره دوم قبل از میلاد (حدود ۱۳۰۰ قبل از میلاد) آغاز شد. در خاور نزدیک باستان، این انتقال همزمان با فروپاشی عصر برنز، در قرن ۱۲ قبل از میلاد اتفاق افتاد. این فناوری به زودی در سراسر منطقه حوضه مدیترانه و جنوب آسیا بین قرن ۱۲ و ۱۱ قبل از میلاد گسترش یافت. گسترش بیشتر آن به آسیای مرکزی، اروپای شرقی و اروپای مرکزی تا حدودی به تأخیر افتاده‌است و اروپای شمالی تا حدود آغاز قرن پنجم قبل از میلاد به دست نیامد. عصر آهن در هند با فرهنگ ظروف خاکستری رنگ‌آمیزی‌شده آهن شروع می‌شود که از قرن ۱۵ قبل از میلاد تا پادشاهی آشوکا در قرن ۳ قبل از میلاد آغاز می‌شود. استفاده از اصطلاح «عصر آهن» در باستان‌شناسی جنوب، شرق و جنوب شرق آسیا جدیدتر و کمتر از اوراسیا غربی رایج است. آفریقا یک عصر برنز جهانی نداشت و بسیاری از مناطق مستقیماً از سنگ به آهن تبدیل شدند. برخی از باستان شناسان بر این باورند که متالورژی آهن در جنوب صحرای آفریقا مستقل از اوراسیا و بخش‌های همسایه شمال شرقی آفریقا در اوایل سال ۲۰۰۰ قبل از میلاد توسعه یافت. مفهوم عصر آهن که با آغاز ثبت تاریخ‌نگاری مکتوب به پایان می‌رسد در دوران مدرن به خوبی مطرح نشده‌است، زیرا زبان نوشتاری و استفاده از فولاد در زمان‌های مختلف در مناطق مختلف در سراسر سوابق باستان‌شناسی توسعه یافته‌است. به عنوان مثال، در چین تاریخ مکتوب قبل از ورود ذوب آهن شروع شد، بنابراین این اصطلاح به ندرت استفاده می‌شود. برای خاور نزدیک باستان، تأسیس شاهنشاهی هخامنشی ج. ۵۵۰ قبل از میلاد به‌طور سنتی و هنوز هم معمولاً به عنوان تاریخ قطعی در نظر گرفته می‌شود. تاریخ‌های متأخر به‌دلیل گزارشً هرودوت، تاریخی در نظر گرفته می‌شوند، علی‌رغم اینکه سوابق مکتوب قابل‌توجهی از دوران برنز در حال حاضر شناخته شده‌اند. در اروپای مرکزی و غربی، فتوحات امپراتوری روم در قرن اول قبل از میلاد به عنوان نشانه ای برای پایان عصر آهن عمل می‌کند. آهن که در اعصار سه‌گانه پس از عصر برنز جای می‌گیرد. زمان رخداد این دوره در جاهای گوناگون متفاوت است. به گونه سنتی آغاز این زمان را سده دوازدهم پیش از میلاد در خاور نزدیک باستان، هندوستان باستان و یونان باستان می‌دانند. در دیگر بخش‌های اروپا این دوره دیرتر آغاز گشت. در اروپای مرکزی این دوره از سده ۸ پیش از میلاد و در اروپای شمالی در سده ۶ پیش از میلاد آغاز شد. گداختن آهن و آهنگری در ۱۲۰۰ پیش از میلاد در آفریقای باختری آغاز گشت. عصر آهن در کرانه‌های مدیترانه با فتوحات امپراتوری روم، در هندوستان با بودایی‌گری و جینیسم، در چین با کنفوسیوس‌گرایی و در شمال اروپا با سده‌های میانی آغازین (پایان قرن هشتم میلادی) به پایان رسید. سختی، دمای گدازش بالا و فراوانی سنگ آهن این فلز را در سنجش با برنز خواستنی‌تر می‌نمود. از آنجا که استعمار اروپایی آهن را با خود به استرالیا و آمریکا برد، پس عصر آهن هرگز به این سرزمین‌ها راه نیافت.... بیشتر در ویکی پدیا